نام تجارتی :Cidan.Est
رده درمانی:پادزیست
رده فارماکولوژیک:آمینوگلیکوزید
اشکال دارویی:آمپول 1 گرم در ویال
آمپول درمان سل
آمپول استرپتومایسین و کاربرد آن
دارو های هم گروه استرپتومایسین
Amikacin
Gentamicin
Kanamycin
Neomycin
آمپول استرپتومایسین چیست ؟
استرپتومایسین نوعی آنتی بیوتیک است که برای درمان سل استفاده می شود.این دارو می تواند باعث آسیب ها و مشکلات عصبی شود.در صورتی که مشکلات کلیوی داشته باشید خطر بروز مشکلات عصبی بسیار بیشتر خواهد شد.
برخی از سایر مشکلات مرتبط با مصرف استرپتومایسین عبارتند از :مشکلات بینایی ، اختلال در حفظ تعادل ، مشکلات خاص مغزی ،مشکلات شنوایی هستید و …این خطر در افراد مسن و کودکان می تواند شدیدتر باشد.اگر دچار مشکلات کلیوی یا مشکلات شنوایی هستید ، قبل از تجویز استرپتومایسین به پزشک خود اطلاع دهید.
در مختلط95 همراه ما باشید
راه درمان سل
استرپتومایسین برای چه استفاده می شود؟
روش و مقدار مصرف استرپتومایسین
مصرف استرپتومایسین بالغین: روزانه 1 گرم از راه عضلانی استفاده می شود. با توجه به شدت و نوع عفونت در دوز های منقسم تزریق می شود و دوره درمان از 1 هفته تا 3 ماه متغیر است.
استرپتومایسین در درمان سل همراه با سایر داروهای ضد TB، در بالغین 1 گرم عضلانی به مدت 2 تا 3 ماه و سپس 1 گرم 2 تا 3 بار در هفته تجویز می شود.
استرپتومایسین در کودکان:20 میلی گرم/کیلوگرم از راه تزریق عضلانی روزانه در دوزهای منقسم تجویز می گردد.
داروی سل
دوز مصرفی آمپول استرپتومایسین برای کودک و بزرگسال
نحوه تزریق استرپتومایسین
تزریق عضلانی دارو به صورت عمقی در ربع فوقانی-داخلی ناحیه گلوتئال تزریق می شود.
مکانیسم اثر دارو استرپتومایسین
همه آمینوگلیکوزیدها با اتصال به ریبوزوم مانع سنتز پروتئین در باکتری می شوند در نتیجه اثر باکتریسیدی دارند. نفوذ این داروها به درون پوشش سلول های باکتریایی وابسته به اکسیژن می باشد و به همین دلیل بر روی بی هوازیهای مطلق اثر ناچیزی دارند. مهارکننده های سنتز دیواره سلولی مانند پنی سیلین ها انتقال آمینوگلیکوزیدها را افزایش می دهند.
اثر آنتی بیوتیکی:
استرپتومایسین یک باکتریوسید است. مانع سنتز پروتئین در باکتری می شود و از این طریق موجب مرگ باکتری های در حال رشد و تقسیم می گردد.
فارماکوکینتیک:
نیمه عمر استرپتومایسین 2 تا 3 ساعت است.
این دارو از راه ادرار دفع می شود.
تاثیرات استرپتومایسین
چگونگی تاثیرگذاری استرپتومایسین
نکات مهم داروی استرپتومایسین
استرپتومایسین در گذشته بیشتر در درمان بیماری های سل و طاعون استفاده می شده و امروزه معمولا از آن در درمان تب مالت استفاده می کنند.
در افرادی که اختلال در عملکرد کلیه دارند دوزاژ دارو باید جداگانه محاسبه شود و با دوزی که بالغین با فعالیت طبیعی کلیه مصرف می نمایند، متفاوت است.
منع مصرف استرپتومایسین
این دارو در صورت ابتلای بیمار به میاستنی گراو نباید مصرف شود.
عوارض جانبی استرپتومایسین
آسیب بخش حلزونی گوش، مسمومیت برگشت پذیر کلیه، به ندرت کاهش منیزیم خون به ویژه در مصرف طولانی مدت دارو، کولیت پسودوممبران و همچنین واکنش های حساسیت مفرط و پارستزی دهان از عوارض احتمالی این دارو هستند.
عوارض استرپتومایسین
استرپتومایسین چه عوارضی دارد؟
تداخل دارویی استرپتومایسین
در صورت مصرف همزمان سفالوسپورین ها ( به ویژیه سفالوتین )، آمفوتریسین، سیکلوسپورین وداروهای سیتوتوکسیک، خطر بروز مسمومیت کلیوی ( واحتمالاً مسمومیت گوشی ) افزایش می یابد.
مصرف همزمان استرپتومایسین با نئوستیگمین و پیریدوستیگمین ، اثر این داروهای کولینرژیک را کاهش می دهد.
مصرف همزمان استرپتومایسین با داروهای مسدد عصب – عضله ممکن است موجب ضعف بیشتر عضلات اسکلتی، ضعف تنفس وحتی آپنه شود.
خطر بروز مسمومیت گوشی در صورت مصرف همزمان استرپتومایسین با داروهای صدرگروه لوپ ممکن است افزایش یابد.
از مصرف همزمان این دارو با کاپرئومایسین باید خوداری کرد، زیرا خطر بروز مسمومیت گوشی و کلیوی وانسداد عصب – عضله ممکن است افزایش یابد .
هشدارها در مورد استرپتومایسین
فاصله زمانی بین دفعات مصرف دارو در بیماران مبتلا به عیب کار کلیه باید افزایش یابد.
تداخل استرپتومایسین
استرپتومایسین در بیماران کلیوی
نکات قابل توصیه در مورد استرپتومایسین
1- دوره درمان سل ممکن است 1-2 سال یا حتی بیشتر طول بکشد. با وجود این ، در صورت بروزعلایم مسمومیت با این دارو، مصرف آن باید قطع شود.
2- محل تزریق دارو در هر بار تزریق باید عوض شود. تزریق غلظت های بیش از 500mg/ml توصیه نمی شود.
مصرف در دوران حاملگی استرپتومایسین
مطالعات کافی درباره مصرف داروی این گروه شواهدی مبنی بر وجود خطر برای جنین انسان وجود دارد ولی در بعضی از موارد منافع دارو ممکن است استفاده از آن را اجتناب ناپذیر نماید. و در مقابل منافع دارو خطرات احتمالی دارو را باید پذیرفت.
مصرف استرپتومایسین در خانم باردار می تواند با بروز عوارض جانبی و صدماتی برروی جنین همراه باشد و کری دوطرفهجنین ایجاد کند . مصرف این دارو تنها زمانی در طی دوران بارداری مجاز است که بیمار دارای عفونت خطرناکی باشد که تهدید کننده زندگی او بوده و در ضمن سایر داروهایی که عوارض جانبی کمتری دارند نیز برروی عفونت تاثیری نداشته باشند و عدم مصرف این دارو سبب بروز عوارض جدید شدید ناشی از خد بیماری یا حتی مرگ بیمار و جنین وی شود. در غیر این صورت استفاده از این دارو در دوران حاملگی مجاز نیست
.
استرپتومایسین در بارداری
استفاده از استرپتومایسین در خانم های باردار
مصرف در دوران شیر دهی استرپتومایسین
اگر خانمی که به فرزند خود شیر می دهد از استرپتومایسین استفاده کند ، به میزان کمی این دارو در شیر وی پیدا خواهد شد . اما همین مقدار نیز می تواند موجب بروز عوارض مهم در شیرخوار شود . بنابراین در صورتی که مادران شیرده نیاز به مصرف این دارو داشته باشند یا باید به جای استرپتومایسین داروی دیگری که در زمان شیردهی مناسب است مصرف کرد یا اینکه در صورتی که به اجبار باید از همین دارو استفاده شود و امکان جایگزینی آن با سایر دارو ها نیست ، باید در طی زمانی که مادر شیرده از این دارو استفاده می کند از شیر دادن به کودک خود اجتناب کند.
استرپتومایسین برای مادران
استرپتومایسین در مادران شیرده
تداخل دارویی تزریق استرپتومایسین
استرپتومایسین می تواند با برخی از داروهایی که در حال مصرف کردن هستید تداخل ایجاد کرده و باعث بروز عوارض جانبی ناخواسته شود.ممکن است با تغییر ساعات مصرف برخی از داروها بتوان از برخی از این عوارض جانبی جلوگیری کرد. برای این منظور با پزشک خود مشورت کنید و در زمان تجویز استرپتومایسین ، تمام داروهایی که در حال مصرف کردن هستید را به پزشک خود گزارش دهید.
برخی از داروهایی که با استرپتومایسین تداخل دارند عبارتنداز :
آدفوویر
باسیتراسین
واکسن ب س ژ
ایمونوگلوبولین بوتولیسم
واکسن وبا
سیدوفوویر
آتراکوریوم بسیلات
کولیستین
ایمونوگلوبولین سیتومگال
دفراسیروکس
دیاتریزوات
دوکساکوریوم کلراید
تنفوویر
امتریسیتابین
افاویرنز
لامیوودین
ریتوناویر
گالیم نیترات
منیزیم سولفات
ویتامین ب6
ایمونوگلوبولین داخل وریدی
لامیوودین
مانیتول
سوربیتول موضعی
متریزامید
استامینوفن
آسپرین
دیفن هیدرامین
هیدروکسید آلومینیوم
آموکسی سیلین
لانزوپرازول
کلاریترومایسین
آموکسی سیلین
دکسترومتورفان
امپرازول
لیدوکائین موضعی
سلکوکسیب
ایبوپروفن
دیکلوفناک
دگزامتازون
ناپروکسن
لوونورژسترل
اسید فولیک
جنتامایسین
منبع:کافه بوک